Uwaga! Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony edukacja.nid.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności.

OK,
zamknij!

Jakie są zasady interpretacji dziedzictwa?

Uniwersalne zasady interpretacji pomagają w edukacji na rzecz dziedzictwa!
Pierwsze polskie wydanie książki Freemana Tildena „Interpretacja dziedzictw”, fot. Ł. Gdak/CTK TRAKT
Pierwsze polskie wydanie książki Freemana Tildena „Interpretacja dziedzictw”, fot. Ł. Gdak/CTK TRAKT
Interpretacja dziedzictwa określana jest najczęściej jako aktywność edukacyjna, poprzez którą przekazywana jest wiedza i doświadczenie przeszłości. Jakie są jej podstawowe zasady?

Freeman Tilden: 6 zasad

Freeman Tilden, jeden z ojców interpretacji, opracował w 1957 roku zbiór sześciu zasad, które mają ułatwić tworzenie skutecznego przekazu. Zasady Tildena nie są jednak zamkniętym zestawienie, ale zbiorem ogólnych wskazówek.

  1. „Interpretacja będzie jałowa, jeśli nie połączy tego, co prezentuje lub opisuje, z osobowością i doświadczeniem odbiorcy.
  2. Samo podanie informacji nie jest interpretacją. Interpretacja to ujawnianie znaczeń ukrytych pod informacją. Choć interpretacja zawsze zawiera element informacji, są to dwie całkiem odrębne kategorie.
  3. Interpretacja jest sztuką obejmującą wiele dziedzin. Każdej zaś sztuki do pewnego stopnia można się nauczyć.
  4. Głównym celem interpretacji nie jest nauczanie, lecz pobudzanie do myślenia.
  5. Interpretacja powinna mieć na celu przekazanie wizji całości, a nie tylko części. Jej adresatem powinien być człowiek w całej swojej złożoności.
  6. Interpretacja skierowana do dzieci (mniej więcej do dwunastego roku życia) powinna być nie tyle okrojoną i uproszczoną wersją prezentacji dla osób dorosłych, ile raczej działaniem opartym na całkiem odrębnych przesłankach. Najlepiej jest opracować osobny program dla młodych odbiorców.

Źródło: Freeman Tilden, „Interpretacja dziedzictwa”, Poznań 2019, s. 44.

Sam H. Ham: system TORE

Profesor Sam H. Ham, analizując potrzeby współczesnych odbiorców, zwrócił uwagę, iż interpretacja (thematic interprpretation) powinna prowadzić do tworzenia znaczeń i wartości dziedzictwa. Aby skutecznie realizować taki cel, zaproponował system TORE. Opisuje on, że dobra interpretacja powinna zawierać cztery elementy:

  • tematyka (thematic)
  • organizacja (organised)
  • odniesienie do rzeczy istotnych (relevant)
  • przyjemność (enjoyable)

Ludwig Thorsten: trójkąt interpretacyjny

Propozycją łączącą powyższe zasady jest tzw. „trójkąt interpretacyjny” Ludwiga Thorstena. Wskazuje on, iż interpretacja dziedzictwa (myśl przewodnia) znajduje się w środku trzech kluczowych elementów: fenomenu (czyli dziedzictwa), odbiorców (uczestników) oraz interpretatora. Wykorzystanie trójkąta interpretacyjnego oznacza poszukiwanie głębszych znaczeń, które są ujmowane w postaci myśli przewodniej.

Autor: Michał Kępski, Centrum Turystyki Kulturowej TRAKT

 
Dowiedź się więcej: